Hoe help je als je het probleem niet kunt oplossen?
Hoe voorkom je een burn-out als je elke dag met pijn en lijden wordt geconfronteerd?
Heb je ooit geholpen op een manier die niet behulpzaam was?
Pas op dat je niet valt voor de mythe dat compassie betekent dat het je taak is om lijden te verlichten. Hoewel nobel, kan deze denkwijze je inspanningen ondermijnen, afhankelijkheid creëren en je de weg naar een burn-out doen inslaan. Ja, strijd leidt tot succes, maar als je alleen vecht, wint niemand. Wanneer mensen zich herinneren dat compassie betekent dat zij samen met anderen vechten, kan deze nieuwe mentaliteit hun eigenaarschap en leiderschapsimpact veranderen.
Hier is de gangbare definitie voor compassie:
Compassie is het gevoel dat ontstaat wanneer je geconfronteerd wordt met het lijden van een ander en gemotiveerd bent om dat lijden te verlichten.
Lijden is overal. Armoede, onrecht, natuurrampen, oorlog en ga zo maar door. Als mensen lijden, is het een natuurlijk menselijk instinct om dat lijden te helpen verlichten. Dat is een goede zaak. Denk aan alle positieve veranderingen die in onze wereld hebben plaatsgevonden omdat mensen in actie kwamen om het lijden te verlichten. Strijd leidt tot succes als je samenwerkt om het lijden te verlichten.
Het probleem is dat leidinggeven met als doel het lijden te verlichten eenzijdig is en kan leiden tot leiderschapsgedrag dat afhankelijkheid creëert en leidt tot burn-out.
Eenzijdige compassie en afhankelijkheid
De Latijnse vertaling van het woord compassie betekent "samen vechten". Anders gezegd, compassie gaat over het samen met een ander lijden. Het vereist niet dat je het lijden wegneemt.
Voor veel leiders motiveert het verlangen om lijden te verlichten vaak tot kortetermijnoplossingen met onbedoelde gevolgen.
In de meeste bedrijven zijn leidinggevenden erop ingesteld redders te worden via de dynamiek die het Peter-principe heet. Vernoemd naar Lawrence J. Peter, een managementonderzoeker in de jaren 1960, beschrijft het Peter-principe een fenomeen waarbij werknemers worden bevorderd op basis van hun succes in vorige banen tot ze een niveau bereiken waarop ze niet langer competent zijn, aangezien de huidige functievaardigheden zich niet vertalen in nieuwe functievaardigheden. Ze zijn helden die overal waar ze komen het lijden verlichten. In dit scenario leidt de strijd van één persoon tot succes, maar zonder hulp wordt dit al snel een zelfvernietigende weg.
Heel vaak is de persoon die het beste is in het verlichten van lijden degene die promotie maakt. Wij bevorderen mensen die grote probleemoplossers zijn en initiatief tonen met hun oplossingen. Zonder bewustzijn of training in hoe mensen daadwerkelijk te leiden, doen ze nog meer dingen waar ze goed in zijn:
Dit soort leiderschap creëert afhankelijkheid en wrok, drukt innovatie de kop in en verlaagt de betrokkenheid. Werknemers willen geen leidinggevenden die het lijden wegnemen. Ze willen leidinggevenden die naast hen staan om de strijd te begrijpen en die waardigheid, bekwaamheid en doelgerichtheid ondersteunen. Als werknemers zich gezien en gevalideerd voelen door hun leidinggevenden zijn ze eerder bereid de last van de strijd te delen, wat leidt tot een positievere werkomgeving voor iedereen.
Eenzijdige compassie en burn-out
Wanneer leidinggevenden van zichzelf verwachten dat zij alle antwoorden weten, alle problemen oplossen en al het lijden verlichten, kan dat overweldigend zijn. Minstens één keer per week vertelt een leidinggevende ons welke verwachtingen hij zichzelf stelt en hoe stressvol dat is. Zij geloven dat zij het allemaal moeten weten, dat zij te hulp moeten schieten met oplossingen die alles beter maken. Zij geloven dat als zij dat niet doen, zij als zwak en incompetent worden beschouwd. Dit geldt vooral voor pas gepromoveerde leidinggevenden en in turbulente tijden. Dus nemen zij de last van het lijden op zich, waarbij zij vaak de verantwoordelijkheid overnemen van degenen die er het meest mee te maken hebben en bij de oplossing betrokken zouden moeten worden. Zij begrijpen dat strijd leidt tot succes, maar missen de kwetsbaarheid om anderen de hand te reiken en te vragen verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen aandeel.
Zoals leiderschapsgoeroe Ken Blanchard vaak zegt: "Zij die de strijd plannen, vechten zelden het plan uit". Als je je als leidinggevende opstelt om alle gevechten te plannen (en uit te vechten), zul je ook veel tijd doorbrengen in een machtsstrijd met degenen die bondgenoten zouden kunnen zijn in plaats van tegenstanders.
Als compassievol leiderschap betekent dat je lijden moet verlichten, dan kunnen leidinggevenden niet lang overleven. Het is een recept voor burn-out. Er moet een betere manier zijn.
De beste manier om ervoor te zorgen dat je strijd tot succes leidt, is om samen met mensen naar betere oplossingen toe te werken, in plaats van te proberen de pijn weg te nemen. Dit is de essentie van Compassionate Accountability® oftewel ‘commitment met compassie’.
Samen vechten in plaats van de strijd voorkomen
Een van de grootste klachten die we horen van werknemers is dat hun leidinggevenden niet begrijpen of waarderen waar zij mee zitten. Ze voelen zich niet gehoord. En dat terwijl leidinggevenden er alles aan doen om belemmeringen te voorkomen, het loon te verhogen en anderszins het leed te verzachten.
Of je nu verpleegkundige, ouder, leraar of manager bent, wij vermoeden dat je wanhopig kunt willen dat je het allemaal kan oplossen, de pijn kan laten verdwijnen en ieders leven gemakkelijker kunt maken. Voor leidinggevenden is het gemakkelijk om tot de conclusie te komen dat ze niet genoeg hebben gedaan om de problemen op te lossen. Vooral als je je fixeert op het idee dat je strijd tot succes leidt, los je het probleem misschien wel nooit op. Voor werknemers is het gemakkelijk om onrealistische eisen te stellen op basis van de veronderstelling dat "jullie me niet genoeg betalen om dit te accepteren". Geen van beide houdingen leidt tot zinvolle en blijvende veranderingen.
Dat betekent niet dat je geen compassie kunt opbrengen. Als compassie betekent dat je samen met anderen vecht in moeilijke tijden, geeft dit ons nieuwe hoop voor hoe we compassievol kunnen zijn. In tijden als deze is het beste uitgangspunt misschien om mensen te ontmoeten waar ze zijn, de tijd te nemen om hun moeilijkheden te begrijpen, empathie te tonen en gewoon bij hen te zijn. Het onmiddellijke doel is misschien niet dat de strijd tot succes leidt, het kan zijn dat we elkaars strijd beter begrijpen.
Hoe compassie te tonen, zelfs als je het lijden niet kunt verlichten
Als je te snel naar de oplossing gaat, mis je de verbinding, het leren en de transformatie die in een strijd plaatsvindt. Echt bij iemand zijn in zijn strijd kan alles veranderen. Onthoud, als je het als team doet, leidt strijd tot succes.
Wil jij meer weten over wat commitment met compassie voor jou kan betekenen en hoe het bijdraagt aan een veilige, nieuwsgierige en consistente werkomgeving? Neem dan gerust eens contact met ons op: monique@bsmartcommunication.nl / bel: 06-29571275
Monique Bruil
Artikel van Nate Regier, https://www.next-element.com/resources/blog/compassion-means-so-much-more-than-to-alleviate-suffering/
“Copyright 2022 Next Element Consulting, LLC. All rights reserved.”
Wil je meer weten over onze diensten? Wij vertellen je graag persoonlijk wat BSmart Communication voor jou en/of jouw bedrijf kan betekenen. Neem gerust contact met ons op.
Alle rechten voorbehouden | BSmart Communication B.V.| Privacy | Algemene voorwaarden | Website door Frank Brinks Online resultaat